Wileńskie kościoły

Kolejny fotoreportaż poświęcamy kościołom wileńskim, przede wszystkim mniej znanym i aktualnie nieczynnym z tym, aby nasza znajomość Wilna - miasta kościołów - była bardziej pełna.

Kościół Świętogo Krzyża (czynny) i klasztor Bonifratrtów przy ul. Stuoki - Gucevičiaus (d. Bonifratorska).
Kościół Najświętszej Trójcy i klasztor Trynitarzy (nieczynne ) w Trynapolu na prawym brzegu Wilii naprzeciwko Wołokumpi, dawna letnia rezydencja biskupów wileńskich.
Kościół p.w. Królowej Pokoju w Wilejce (czynny) (d. garnizonowy).


Kościół św. Jerzego ( nieczynny) przy pl. Savivadybë s ( d. Orzeszkowej).

Anonim

Kościelne mury, wieżyce strzeliste!
Ile się uczuć w sercu może zmieścić,
Z tylu was żegnam. Zostawajcie czyste.
O, biada! kto się waży was zbezcześcić,
Was, świętych świątyń wileńskich trzydzieści.

Kościół św. św. Franciszka i Bernardyna (Bernardynów) (nieczynny).

Kiedy mi odjazd gwizd lokomotywy
Jak kłucie ostrzy stalowych obwieści,
Wtedy rozgłośnie w ton jeden płaczliwy,
Wszystkie uderzcie na znak mojej boleści,
Wy, dzwonów świątyń wileńskich trzydzieści.

Kościół św. Stefana (nieczynny), nie opodal dworca autobusowego. Tu przy kościele spoczywają prochy Wawrzyńca Gucewicza (Laurynas Stuoka - Gucevičius ), o czym świadczą tablice - przedwojenna w języku polskim i obecna w języku litewskim. Tekst polski brzmi: Tu w Bogu spoczywa Wawrzyniec Gucewicz, profesor b. Akademii Wileńskiej zmarły w 1798 roku w 45 swojego życia. Prosi o westchnienie do Boga za swoją duszę.

I dzwońcie, dzwońcie, jakeście dzwoniły
W owe dni smutku, kiedy szloch wasz pieścił
Najdroższe zwłoki, co szły do mogiły
Pełne słowami nie ujętej treści,
Wy, dzwonów świątyń wileńskich trzydzieści.

Tablica na ścianie kościoła św. Stefana

Autor nieznany. Wiersz przepisany w r. 1946 w Podbrodziu w okresie ewakuacji ludności polskiej po 2 - giej wojnie światowej do nowo zakreślonych granic Polski. Opublikowany w Tobie Wilno. Antologia poetycka pod red. Elżbiety Feliksiak. Białystok, 1992.

Kościół Pana Jezusa ( Trynitarski) z b. klasztorem Trynitarzy na Antokolu (nieczynny).

Nasz Czas 21/2003 (610)