Okienko liryczne

---

Zofia Zdanowicz

Tęskno mi!

Ziemio moja!

Jakże tęsknię do twego nieba błękitnego,

Do czarnej kromki chleba razowego,

Do śpiewu dzwonów o przejasnym świcie,

Kiedy to w Wilnie budziło się życie.

Do Wilii w mgłach srebrzystych spowitej,

Do strzechy złotą słomą okrytej,

Bociana, co w gnieździe głośno klekoce,

Dalekiego młyna, co cicho turkocze,

Wrzosów, co słały, jakby lila morze,

Pajęczyn cicho snujących w przestworze,

Domu, gdzie chowano staropolskie cnoty

I gdzie przeminął wiek dzieciństwa złoty,

Do świata z mojej młodości zarania,

Jakże tęskno mi Panie!

(z nowo wydanego zbioru wierszy pt.

Pieśni wileńskiej brzozy. Gdańsk 2003)

Nasz Czas 17/2003 (606)