Zofia Ewa Szczęsna
Zimowy świat
Zimowa cisza srebrem tka
jej snem uśpiony świat,
któż zimy grozy, piękna nie zna,
mroźnego w bieli dnia.
I któż jej pieśni nie zna srogiej,
gdy zamieć wichrem wyje,
kiedy zawiane wszystkie drogi,
jak w nutach skargi czyjeś.
Któż nie zna piękna lasu w bieli,
rzek, jezior skutych lodem
i sań dzwoniących wśród niedzieli,
złej zimy mroźnej urody.
Choć wszystko zmieni w sen zimowy,
nie zdoła nam zmrozić serc,
które wciąż wiosny czekać gotowe
i jej cud światu nieść